Na afscheid te moeten nemen van een veel te lieve, echte bastaardhond, besloten we samen op zoek te gaan naar een hondenras dat ons beiden goed lag. Het moest een ras zijn dat vriendelijk was tegen alles en iedereen, steeds speels, maar ook eens een dagje lui kon wezen. We kwamen uit op de Flatcoated Retriever, de 'Peter Pan' onder de honden!
Dit prachtige ras was de beste keuze die we konden maken.
De flatcoated behoort tot de familie van de retrievers, de jachthonden. Ze zijn gekenmerkt door hun speelse karakter en dat ze lang 'jong' van geest blijven.
Ze zijn vriendelijk naar dier en mens, soms zelfs te enthousiast zodat ze bepaalde gevaren niet inzien. Ieder is zijn vriend.
De flatcoated heeft een halflange vacht die gemakkelijk te onderhouden is. Ze komen voor in het zwart en leverkleur.
Ze zijn gemakkelijk om op te voeden, maar genieten toch graag van een opleiding in de hondenschool.
Verder zijn het echte waterratten, die onafscheidelijk zijn van hun baasje. Ze zijn m.a.w. niet geschikt om buiten in een kennel te worden opgesloten, dan zullen ze stilletjes wegkwijnen van verdriet. Onze honden noem ik vaak mijn tweede en derde schaduw, ze volgen me overal mee naartoe en slapen aan mijn voeten terwijl ik aan de bureau werk. Met andere dieren komen ze ook goed overeen, maar ze moeten hier wel goed mee gesocialiseerd worden. En uiteraard...het zijn jachthonden, dus bij ons worden de kleine kippen vaak aanzien als wild, wat mindere gevolgen heeft voor hen. Maar het blijft een fantastisch ras dat ik nooit meer zou kunnen missen!
Wij kozen dus voor dit prachtras. We kozen voor een teefje en doopten haar Neera, vernoemd naar de oma van mijn vriend. Ze groeide op als een heel gelukkige puppy in Zomergem en werd als snel opgenomen als kleindochter bij mijn ouders.
Ze genoot van een opleiding in de hondenschool waar ze massaal veel vriendjes maakte.
Aangezien ze na een tijdje zo braaf was, beslisten we om niet meer naar de hondenschool te gaan en gewoon verder van haar te genieten als compagnon.
We namen haar werkelijk overal mee naartoe waardoor ze geen angsten vertoont. De Gentse Feesten is ook één van haar favoriete festivals tijdens de zomer: al die mensen om haar heen!
Zoals ik al eerder zei is zij ons tweede schaduw, ze volgt ons overal mee naartoe en slaapt waar wij stilstaan. Met ons andere dieren gaat het ook allemaal goed, behalve met de kleine krielkippetjes...die lijken volgens haar op fazantjes die moeten gevangen worden....
Een echte waterrat is ze ook, aan zee rent ze direct het water in, alsook op de wandelingen geniet ze vaak van een verkoelend bad.
De kleine kinderen om haar heen tolereert ze ook vlotjes, het zijn speelkameraadjes die zowat op haar niveau zitten. Het handige is ook aan haar dat ze niet elke dag haar grote wandeling nodig heeft. Ze kan gerust een dagje overslaan en een lekker luie zondag doormaken met haar baasjes. Ze is werkelijk een droomhondje, die we voor geen geld van de wereld nog kunnen missen!
Omdat we zo van haar genoten, besloten om eenmalig een nestje te kweken met haar. Het plan was om uit dat nestje 1 leverkleurig teefje voort te houden, maar de natuur zorgde voor 7 gezonde zwarte pupjes, waar we uiteindelijk voor het kleine 'kakkernestje' kozen, den Bruno, een zwarte reu! Bruno is uiteindelijk uitgegroeid tot een mooie, grote reu met een ander karakter dan zijn mama. Hij waant zichzelf zo groot als een chihuahua en heeft een klein hartje. Daartegenover staat zijn eeuwig enthousiaste karakter en knuffelgehalte. Hij kan genieten van de kleine zaken en doet niet liever dan wandelingetjes te maken in de tuin en te genieten van de natuur. Een echte levensgenieter en onze derde schaduw! Hij is ook onafscheidelijk van zijn moeder en is dikke vrienden met onze kat Sita. Een echte 'Peter Pan' met een héél groot knuffelgehalte!
Aangezien we zo zot zijn van dit ras, wouden we er eigenlijk nog een tweede bij. En wat is nu nog leuker dan een eigen gekweekt hondje erbij!
En zo is het dan ook gebeurd. Ons Neeraatje werd gedekt door een prachtige leverkleurige reu. We hoopten stiekem op een gemengd nestje, maar het lot besliste er anders over. Desalniettemin werd er op 14 maart 2013 een prachtige nestje geboren van 3 teefjes en 4 reutjes, allemaal schattige zwartje mormeltjes!
15 maart 2013:
De eerste dag na de bevalling. Neera zorgt heel goed voor de kleintjes, ze drinken goed en blinken van gezondheid. We zijn heel blij.
De vierde week:
Niks zo lekker als versgemaakte papjes van hondenbrokjes en melk!
De vijfde week:
Er werd een kleine buitenren gemaakt zodat de pups ook eens kunnen genieten van wat buitenlucht.
Héél eng die eerste stapjes in het onbekende. Maar eens ontdenkt werd de nieuwe speeltuin met véél plezier in gebruik genomen.
De zesde week:
We worden steeds meer en meer echte hondjes met elk ons eigen karaktertje!
Bijna iedereen heeft nu ookal een toekomstig baasje.
De zevende week:
We hebben ontdekt dat we tandjes hebben! Alle speelgoed en kauwbotjes worden zorgvuldig uitgetest en goedgekeurd.
Daarnaast zijn we oh zo blij dat we met zeven zijn, al die speelkameraadjes!!
De achtste week:
Deze week vertrekken 4 van de 7 puppies naar hun nieuwe thuis. Het was héél fijn, maar het wordt nu tijd dat ze elk individueel heel veel aandacht krijgen. Nog 2 pups blijven ietsje langer en de derde, den Bruno mag hier voor altijd blijven rondhuppelen!
Op 27 maart 2017 namen we afscheid van ons lieve meid...
Ze heeft gevochten tot het niet meer ging...
Een longcarcinoom met heel veel vocht op de longen was het verdict.
Veel te vroeg afscheid moeten nemen van ons popje... Ze was een prachthond, een flinke moeder en vooral ons kleine meid, onze knuffelbeer..
Ze is stilletjes ingeslapen op haar favoriete plaatsje in de zetel met ons allen om haar heen...
Ervoor heeft ze haar laatste krachten gebruikt om nog eens te ravotten met haar zoontje Bruno op de weide...
Ons lieve kleine meid, dankjewel voor de mooie jaren...Veel te vroeg.. XX
Op 25 mei 2018 namen we ook afscheid van deze geweldige man...
Alsof afscheid nemen van zijn mama nog niet genoeg was, moesten we ook veel te vroeg afscheid nemen van hem..
Opnieuw kanker, deze keer een uitgezaaid pancreascarcinoom. We hebben geprobeerd hem nog even te ondersteunen om hem zo wat langer bij ons te houden, maar helaas mocht het niet baten.
In dezelfde handen die hem vasthielden tijdens zijn geboorte blies hij zijn laatste adem uit. We zullen nooit zo'n hond met zo'n karakter meer hebben, hij was uniek, een unieke knuffelbeer.
Slaap zacht mijn lieve warme knuffelbeer, speel maar terug met je mama... XX